اینقدر آدم بدبختی شدم که هیچی به بدن و معدم نمی‌سازه و همین دو زار پولم سر اینا هر ماه تلف می‌شه. اینقدر بدبخت شدم که بیخیال زید شدم و اعتماد به این کصشرا رو از دست دادم. خودمو به یکی وابسته کنم که هر وقت بخواد می‌تونه با هر دلیلی کات کنه ؟! :)) اینقدر بدبخت شدم که کار و بار ندارم. ماهی سه تا مشتری دارم و دلم به همینا خوشه. چه آدم سیاه بختیم اسماعیل. چی می‌خواستیم و چی شد -
وقتایی مثل الان با خودم می‌گم ینی این ملت چی داشتن که من همیشه جلوشون ضعف داشتم و انگزایتی خار روانمو ساییده بود ؟؟! ملتی که نه فرهنگش بهم می‌خوره نه عقیدش همون بهتر اصن منو نبینن و نشنون ((گوهمم نخورن))
این ماه شیش تومن داشتم و قرار بود باهاش دندون روکش کنم و دشک جدید بگیرم. ۲۰ تیره و جوری چسدود شده که واقعا نفهمیدم چطور و کی! تازه نه دندون روکش کردم نه دشک خریدم :)
یه روز پوچی زندگی جلو چشممه و نمی‌تونم لشمو بلند کنم. یه روز دیگه اینقدر انرژی دارم که می‌تونم از دیوارا بالا برم. دو قطبی خفیفم از بچگی باهام بوده. نه می‌شه درمونش کرد نه می‌شه ندیدش گرفت.
از بچگی نمی‌تونستم واسه خودم خوش باشم بجز وقتای بازی همیشه اینو حس می‌کردم که احتمالا دور و بریام منو دوست ندارن. چرا یه بچه باید اینجوری فکر کنه ؟؟ همین ریشه ی اولیه افسردگی نبوده؟! :))
میان با اعتماد بنفس گیاهخوارا رو مسخره می‌کنن ، خودشون گوشتی می‌خورن که یه کیلو چرک موقع طبخ می‌ده :)))
کاش دفعه آخرم باشه گیر این هوس کثیف میفتم 🙏
دلم می‌خواست بجا اینکه هی برم دندون تعمیر کنم یه راهی بود پوستم تعمیر می‌شد. دندونم اگه درد فیزیکیه پوستم درد روحیه. یکم اگه پرفکت بودم می‌تونستم یه پسر خوبی تور کنم. از این دو نر که شانس نیوردیم حداقل از داماد شانس میوردیم🥲
